Cultura Romana in esperanto - La sonetoj de Giuseppe Gioachino Belli

• 
• 

Dettagli

Pubblicato Sabato, 07 Maggio 2011 18:22

TEMPI VECCHI E TTEMPI NOVI

Ar zu’ tempo mi’ nonno m’aricconta

che nun c’ereno un cazzo bbagarini,
se vedeva ggiucà co li quartini
a ppiastrella, e a bbuscetta: e mmó sse sconta.

L’ova in piazza, s’aveveno a la conta

cento a ppavolo e ssenza li purcini:
la carne annava a ssedici cudrini
ar mascello, e ddua meno co la ggionta.

Er vino de castelli e dder contorno

era caro a un lustrino pe bbucale
e ott’oncia a bboecco la paggnotta ar forno.

E mmó la carne, er pane, er vino, er zale,

e ll’accidenti, crescheno ’ggni ggiorno.
Ma ll’hai da vede che ffinisce male.

Giuseppe Gioachino Belli

 

TEMPOJ MALNOVAJ KAJ TEMPOJ NOVAJ

En mia temp’ - rakontas maljunulo -

akaparistoj tute ne ĉeestis
kaj per zekinkvaronoj oni festis,
dum restas nun el tio preskaŭ nulo.

Aĉeteblis la ovoj je kalkulo

de cent por soldo, kaj ne idoj nestis,
ĉe la buĉej’ viandoprezo restis
deksescentima, bona laŭ regulo.

La vino de Fraskat’ kaj ĉirkaŭloke
nur unu groŝon kostis por bokalo,
kaj ok uncoj da pan’ unubajoke.

Kaj nun viando, pano, vino, salo,

ĉio damne kariĝas homprovoke.
Atentu: ĉar la bon’ fariĝas malo.

Giuseppe Gioachino Belli

trad. Umberto Broccatelli (8.2.2005)